Komunia Święta

Sakrament Komunii św. jest związany z Ostatnią Wieczerzą, którą Jezus obchodził z uczniami przed Swą śmiercią. Podając osobno chleb jako Ciało i kielich jako Krew, wskazał na Swą śmierć, gdyż według pojęć starotestamentowych śmierć następuje wskutek rozdziału krwi od ciała. Również apostoł Paweł wzywa, aby Komunię św. wiązać ze śmiercią Pańską. “Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Pańską zwiastujecie, aż przyjdzie” (1 Kor. 11, 26).

Wieczerza Pańska ma być zgodnie ze Słowem Bożym stale powtarzana. Wynika to z przytoczonych słów apostolskich. A gdy Jezus mówi: “Pijcie z tego wszyscy, to jest krew moja, która się za was i za wielu wylewa”, to pragnie, aby wszystkie pokolenia chrześcijan korzystały z Wieczerzy i by ona wszystkie je łączyła.

Wieczerzę Pańską nazwano w Kościele Komunią św., to jest świętą wspólnota. Wspólnota ta ma różne znaczenie.

Najprzód Sakrament Wieczerzy Pańskiej odnawia wspólnotę, czyli społeczność chrześcijanina z Bogiem, która została zerwana przez grzech. Społeczność tę odnawia Chrzest i utrzymuje się ją przez wiarę wzbudzoną zwiastowaniem Ewangelii. Ponieważ jednak “stary człowiek”, czyli skażona grzechem istota nadal w chrześcijaninie dochodzi do głosu i społeczność z Bogiem podważa, Sakrament Komunii św. tę zachwianą wspólnotę wciąż na nowo wiąże.

Komunia jest również wzmocnieniem społeczności z Chrystusem. Przyjmujemy bowiem pod postacią chleba i wina prawdziwe Ciało i prawdziwą Krew Pańską. W ten sposób stajemy się uczestnikami ofiary Chrystusa na krzyżu i dostępujemy łaski odpuszczenia grzechu, wyjednanej przez tę ofiarę (1 Kor. 10, 16). Uwielbiony Chrystus łączy się z nami i posila nas życiem wiecznym. Jezus powiedział; “Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny i Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (Jan 6, 54).

Wreszcie Sakrament Komunii św. odnawia społeczność pomiędzy jej uczestnikami. Wszystkich łączy jedna łaska, wszyscy dostępują tego samego pokoju i wszyscy są złączeni jednym Duchem, który odnawia ich do nowego życia w bratniej miłości.

Kościół nasz zgodnie ze Słowem Bożym przestrzega, aby do Komunii św. przystępować należycie przygotowanym, w świadomości grzechu, w skrusze i w wierze w znaczenie ofiarnej śmierci Pana Jezusa (1 Kor. 11, 29).

Kościół Ewangelicko-Augsburski naucza, że elementy Komunii św. – chleb i wino – nie zmieniają swej fizycznej substancji, lecz pod ich postacią uczestnicy Komunii św. przyjmują prawdziwe Ciało i prawdziwą Krew Chrystusa. W ten sposób umęczony i ofiarowany Chrystus łączy się z chrześcijaninem. Ponieważ Jezus cierpiał za nas cieleśnie i swoją cielesną śmiercią odkupił nasze winy, przyjmując więc Jego prawdziwe Ciało i prawdziwą Krew, mamy udział w usprawiedliwieniu. Oczywiście uwielbiony Chrystus jest stale wśród nas, lecz dziś nie możemy Go oglądać w chwale.

Pewność, że w Komunii św. przyjmujemy prawdziwe Ciało i prawdziwą Krew Chrystusa, wymaga wielkiej czci dla Sakramentu i tym bardziej należy przestrzegać przed lekkomyślnym lub pozbawionym wiary przyjmowaniem Go (2 Kor. 2,16). Kościoły ewangelickie podają w Komunii św. chleb i wino.